Bieriezin, Jacek

Poeta, należący do Nowej Fali, działacz opozycji demokratycznej w PRL. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. W 1967 r. zadebiutował na łamach czasopisma „Więź”. W 1968 r. należał do komitetu strajkowego na Uniwerystecie Łódzkim. Od 1969 r. należał do ugrupowania Ruch. W 1970 r. został aresztowany, zwolniony w marcu 1971 r. Skazany wyrokiem sądu na półtora roku więzienia w zawieszeniu na dwa lata. W 1974 r. opublikował w wydawnictwie Instytutu Literakciego w Paryżu drugi tom poezji, zatytułowany „Wam”, co spowodowało objęcie jego nazwiska całkowitym zakazem druku. Od 1976 r. współpracował z KOR-em. W 1977 r. stał się współzałożycielem czasopisma „Puls”. Internowany w stanie wojennym od grudnia 1981 r. do września 1982 r. Po zwolnieniu wyemigrował do Paryża, tam współpracował m.in. z czasopismem „Kultura” i Radiem Wolna Europa.