Cieńska, Magdalena

Przyszła na świat w rodzinie osiadłej w Małopolsce, w Zakliczynie. Miała sześć lat, kiedy w powstaniu listopadowym zginiął jej ojciec. W 1833 roku umarła matka, wówczas opiekę nad Magdaleną zaczęła sprawować rada familijna, której przez kilka lat przewodził dziadek ze strony matki. Około 1848 r. wyszła za mąż za Ludomira Cieńskiego, zamożnego ziemianina z Pokucia (wschodnia Ukraina) i przeniosła się z Krakowa do miejscowości Okno w obwodzie tarnopolskim. Prowadziła duży dom, urodziła i wychowała dziewięcioro dzieci. Miała rozległe zainteresowania: historia, literatura, muzyka, malarstwo, religia. Grała na fortepianie, rysowała, malowała oraz kopiowała obrazy. Jej zainteresowanie historią zaowocowało monografią rodu Jordanów ukończoną w 1886 r. Ufundowała tablice poświęcone zmarłemu ojcu w kościele Mariackim i kościele na Kazimierzu w Krakowie. Interesowała się także działalnością dobroczynną i publiczną; wspierała męża, aktywnego poltyka galicyjskiego (m.in. był posłem na Sejm Galicyjski). Trzej synowie Cieńskich: Stanisław Spytek, Leszek i Tadeusz również zajmowawali się polityką.