Autorka urodziła się w Będzinie 14 marca 1935 roku jako córka Samuela i Racheli. Ojciec Autorki był malarzem, matka dentystką. Rodzina była dobrze sytuowana – dziewczynka przed wojną miała guwernantkę, ojciec własne atelier.
Po zajęciu Będzina przez wojska niemieckie wraz z rodzicami została przesiedlona do będzińskiego getta. W 1943 roku rodzina znalazła się w transporcie jadącym do Auschwitz, z którego udało się jej zbiec (Autorka została postrzelona przez strażników, którzy zauważyli próbę ucieczki). Razem wrócili do getta. Tam, zdając sobie sprawę z konieczności odesłania córki, rodzice zdecydowali się oddać Autorkę pod opiekę Genowefy Pająk – kobiety pracującej w jednym z szopów w getcie. Dziewczynka trafiła do Dąbrowy Górniczej, gdzie wychowywała się wraz z trójką dzieci opiekunki. W czasie pobytu w Dąbrowie Górniczej Autorka posługiwała się imieniem Bogusia Pająk.
Z powodu nasilających się szantaży i kary śmierci grożącej za ukrywanie Żydów, została odesłana na wieś, do Wojkowic-Komornych (województwo śląskie), do rodziny brata Genowefy Pająk, Józefa. Ponieważ jego żona była Niemką, dziewczynka otrzymywała lekcje języka niemieckiego. Stamtąd, chorą na tyfus, ponownie odebrała Genowefa. Później dziewczynka trafiła do Warszawy.
Ojciec Autorki zginął w Mauthausen, matka w Auschwitz. Po wojnie kobieta wyemigrowała do Izraela, przez wiele lat nadal posługując się przybranym imieniem i nazwiskiem.
W roku 1945 Autorka przebywała w Ludwikowie.
Zmarła w 1993 roku. Genowefa Pająk otrzymała medal Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata.
