Kossowska, Stefania

Pisarka i publicystka emigracyjna. Ukończyła Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie. W 1927 r. przez semestr uczyła się języka francuskiego w Lozannie, następnie rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, których jednak nie ukończyła. W 1933 r. została dziennikarką w prasie warszawskiej, w tym w piśmie kobiecym „Bluszcz” i w dzienniku „Wieczór Warszawski”. W 1938 r. wyjechała do Rzymu jako korespondent prasowy, gdzie poznała późniejszego męża - malarza Adama Kossowskiego. Wróciła do Polski, po wybuchu II wojny światowej ewakuowała się wraz z rodzicami do Rumunii, następnie do Francji i Wielkiej Brytanii. Od 1940 r. na emigracji w Londynie, pracowała w Ministerstwie Informacji, współpracowała z wieloma czasopismami emigracyjnymi, Sekcją Polską Radia BBC i Radiem Wolna Europa. W latach 1953-1981 związana z emigracyjnym tygodnikiem „Wiadomości”. W 1994 r. odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.