Mickiewicz, Celina

Córka pianistki i kompozytorki Marii Szymanowskiej z Wołowskich i Józefa Szymanowskiego. Od 22 lipca 1834 r. żona Adama Mickiewicza, matka ich sześciorga dzieci. W czasie wspólnego z mężem pobytu na emigracji we Francji niechętnie przyjmowana przez środowisko tamtejszej Polonii. Z racji na swoje przekonanie o byciu uzdrowicielką, wieszczką, wcieleniem Maryi odbierana jako osoba niestabilna psychicznie i po pewnym czasie opieki umieszczona przez męża w szpitalu psychiatrycznym w Vanves, skąd zabrał ją Andrzej Towiański. Do końca życia zaprzyjaźniona z Towiańskim, zaangażowana w założone przez niego Koło Sprawy Bożej.