Słowacka malarka, publicystka i tłumaczka. Ukończyła gimnazjum w Bańskiej Bystrzycy, w latach 1922–1923 studiowała w Collège de Jeunes filles w Angoulême we Francji, w latach 1925–1927 na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze (specjalizacja: historia literatury słowackiej i francuskiej, słuchaczka wykładów J. Vlčka i A. Pražáka). Ukończyła prywatną szkołę malarstwa J. Vejrycha w Pradze i G. Mallégo w Bratysławie. Od r. 1927 do 1930 studiowała słowacystykę i historię sztuki na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. Studentka Ukraińskiej Akademii Sztuk Pięknych w Pradze i Académie des Beaux Arts w Paryżu. Otrzymała liczne stypendia zagraniczne (Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, Niemcy, Austria). W latach 30. redaktorka „Živeny” w Martinie, od 1939 utrzymywała się z malarstwa. Od 1950 do 1951 r. wykładała historię literatury francuskiej na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie (wtedy: Uniwersytetu Słowackiego). Członkini Pokolenia 1909 (wraz ze Štefanem Bednárem, Vladimírem Droppą, Rudolfem Hornákem, Jozefem Kostką, Františkiem Kudláčem, Eugenem Lehotskim, Cypriánem Majerníkim, Jánem Mudrochem i in.), a także Grupy artystów 29 sierpnia (nazwa nawiązuje do dnia wybuchu Słowackiego Powstania Narodowego). Malarka awangardowa, w jej twórczości artystycznej szczególnie wyraźne są wpływy impresjonizmu, ekspresjonizmu i fowizmu. Zajmowała się także malarstwem historycznym, w twórczości korzystała z motywów ludowych. Publicystka, autorka recenzji, felietonów, publikowała w licznych czasopismach („Živena”, „Slovenské pohľady”, „Národné noviny”, „Elán”), po 1945 r. współzałożycielka czasopisma „Nová cesta“. Tłumaczka literatury polskiej i francuskiej. W 1975 r. otrzymała tytuł Zasłużonej Artystki. Jej mężem był Andrej Mráz, słowacki historyk literatury.
