Pawlikowska, Aniela

Malarka. W 1924 r. wyszła za mąż za Michała Pawlikowskiego, pisarza i wydawcę. Po ślubie zamieszkali w majątku męża, Medyce pod Przemyślem, dużo czasu spędzali też w jego Domu pod Jedlami w Zakopanem. Swój talent plastyczny Pawlikowska rozwijała podczas studiów (jako wolna słuchaczka) w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1925 r. Pawlikowscy założyli Bibliotekę Medycką, a Aniela czuwała nad artystyczną stroną wydawnictw i często ozdabiała je rysunkami. W tejże oficynie wydawniczej w latach 30. XX w. opublikowała tekę Bogurodzica. W tym też czasie zdobyła popularność, prezentując prace na licznych wystawach. W czasie wojny Pawlikowscy wyjechali ze Lwowa i zamieszkali we Włoszech, gdzie w czasie i po wojnie talent Anieli pozwolił na utrzymanie na emigracji całej rodziny. Po wojnie zamieszkała z rodziną w Londynie, gdzie była uznaną artystką portrecistką. Debiutem ilustratorskim Pawlikowskiej były ilustracje do książki Agnieszka abo o Pannie na niedźwiedziu, inspirowane m.in. miniaturami Samostrzelnika oraz dziełami malarstwa i grafiki północnoeuropejskiej z XV i XVI w. W swojej działalności ilustratorskiej czerpała z malarstwa Albrechta Dürera i Wita Stwosza. Ilustrowała ponadto książki swojej siostry Beaty Obertyńskie, m.in. wykonała inspirowane polskim folklorem i sztuką ludową gwasze do tomu O Braciach Mroźnych.