Zaleska, Zofia z Rosengardtów

Pianistka, uczennica Fryderyka Chopina, diarystka. Była córką oficera napoleońskiego i uczestnika powstania listopadowego. W dzieciństwie długi czas spędziła na wsi u krewnych, co było spowodowane trudną sytuacją finansową rodziny. Uzdolniona muzycznie, kształciła się pod kierunkiem Wojciecha Żywnego, polskiego pianisty czeskiego pochodzenia, zamieszkującego w Warszawie. Jej marzeniem był wyjazd do Paryża i nauka pod okiem samego Fryderyka Chopina. Jeszcze będąc w kraju, zaprzyjaźniła się z siostrami kompozytora, gdyż liczyła na ich protekcję u Chopina. Wyjazd doszedł do skutku w połowie 1843 r., a kontakt z Chopinem w Paryżu ułatwiły jej kontakty towarzyskie z wieloma Polakami przebywającymi na emigracji. Pierwsza lekcja odbyła się w listopadzie 1843 r., ostatnia w marcu 1846. Mimo talentu Zofia nie zrobiła wielkiej kariery muzycznej, o której tak marzyła. Pozostała z Chopinem w przyjaznych stosunkach. W grudniu 1846 r. poślubiła poetę Bohdana Zaleskiego, a świadkiem na ich ślubie był Chopin. Para doczekała się sześciorga dzieci. Wśród znajomych i przyjaciół Zofii znajdowały się takie osoby, jak Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Stefan Witwicki, Cyprian Kamil Norwid czy Klementyna Hoffmanowa.