„Be globos“, „Ne“. Apsakymai. [Lietuvių ir lenkų kalbos. Mašinraštis.]

Rekord stanowi zbiór dwóch opowiadań.

Oba występują w dwóch wersjach językowych – litewskiej i polskiej. Polska wersja jest tłumaczeniem, często niedokładnym. Autorka w ciekawy sposób zapisuje to tłumaczenie – używając litewskich znaków (zapis przypomina bardziej nawet nie tłumaczenie, ile litewską transliterację polskich słów).

Pierwsze z nich – „Be globos” jest krótką nowelą o losach małżeństwa. Autorka pisze, że wpierw byli oni bardzo szczęśliwi, lecz później żona zaczęła zapadać na zdrowiu. Okazało się, że powodem rozmaitych kłopotów nie były trudności zdrowotne, lecz ciąża.

Jest to opowieść o życiu dworskim na Wileńszczyźnie przed pierwszą wojną światową.

Drugie opowiadanie również traktuje o życiu dworskim. Jest to nowela o Wandzi mieszkającej w pałacu, lecz niezmiernie znudzonej życiem. Autorka obrazuje przepych i bogactwo kontrastując je ze złym samopoczuciem Wandzi. Gdy w odwiedziny przyjeżdżają do nich goście z Warszawy, młoda kobieta z wielkim zainteresowaniem słucha o tym, jak wygląda życie w wielkim mieście.

Kuzynka Wandzi – Terenia – postanawia więc wyrwać dziewczynę z pałacu i na jakiś czas zabrać ze sobą do Warszawy. Tam poznaje ona młodego mężczyznę. W trakcie balu jednak Terenia informuje Wandę, że ów dżentelmen nie jest godnym zaufania. Nadarza się jednak sposobność i gdy zostają na chwilę sami prowadzą rozmowę, w której Wanda dowiaduje się, że jako kobieta musi się lepiej starać i udawać, że wszystko jest świetnie – przecież jest kobietą.