Dlaczego piszę
Esej będący rozważaniami autorki nad przyczynami, które sprawiły, że – poza praca zawodową – zajęła się pisaniem prozy i poezji. Jankowska podkreśla, w charakterystycznym dla siebie patetycznym stylu, niezwykłą rolę twórczości w życiu człowieka i zachwyca się potencjałem języka polskiego. Niezwykłość i ważność tematu wzmacnia specjalnym, rozstrzelonym zapisem niektórych słów. Na koniec, w podobnie wzniosłym i egzaltowanym tonie, opisuje wyjątkowość zawodu lekarza, która czyni go niezwykłym człowiekiem.
Miejsce powstania:
s.l.
Opis fizyczny:
2 k. ; 29,6 cm.
Postać:
inne
Technika zapisu:
maszynopis
Język:
Polski
Miejsce przechowywania:
Dostępność:
Zbiór zinwentaryzowany, z założenia udostępniany jest mikrofilm. W Dziale Rękopisów ZNiO możliwość otrzymania oryginału do wglądu w celach badawczych, po złożeniu pisma rekomendującego z uczelni/projektu badawczego etc.
Data powstania:
1944
Stan zachowania:
dobry
Sygnatura:
15605/II, mf 10101
Tytuł kolekcji:
Urszula Jankowska »Zula«: Tak było naprawdę. (Kronika dwudziestolatki, rok 1944) oraz opowiadania i wiersze
Uwagi:
Kartki oprawione przez ZNiO (oryginalnie luźne kartki zostały podklejone grzbietem strony, każda z osobna). Esej stanowi element większego zbioru, który w całości został złączony okładką.
Słowo kluczowe 1:
Słowo kluczowe 2:
Słowo kluczowe 3:
Główne tematy:
piękno języka polskiego, rola i zadania zawodu lekarza, misja lekarza, twórczość literacka
Zakres chronologiczny:
1944
Nośnik informacji:
papier
mikrofilm
Gatunek:
dziennik/diariusz/zapiski osobiste