Dziewczęce lata. Wspomnienia z lat szkolnych w Kijowie przed I wojną światową

We wspomnieniach autorka przenosi się do czasów sprzed pierwszej wojny światowej, do lat szkolnych, które spędziła na pensji w Kijowie, uczęszczając do polskiej szkoły. Polskie Gimnazjum Żeńskie w Kijowie Wacławy Peretjatkowicz było pierwszą w tym mieście szkołą średnią dla Polek i ewenementem – Peretjatkowicz udało się uzyskać zgodę na jego powstanie i obecność języka polskiego w nauczaniu (jako nadobowiązkowego). Levittoux-Szymańska szczegółowo opisuje zarówno samo funkcjonowanie szkoły (rozkład zajęć, lekcje, grono nauczycielskie i innych pracowników) oraz rolę, jaką placówka odgrywała w polskim życiu kulturalnym Kijowa. Autorka zwraca uwagę na niezwykłą atmosferę panującą w gimnazjum, którą szkoła zawdzięczała osobie Peretjatkowicz, zwanej Przełożoną. Ukazuje też wysiłki i działania, jakie Przełożona podejmowała na rzecz krzewienia polskości i patriotyzmu w ramach zapewnianej Polkom edukacji, oraz trudności, z jakimi musiała się mierzyć. Konieczność działania w konspiracji, jakiej nieraz wymagała nauka – zwłaszcza tajnych przedmiotów (m.in. historii i literatury polskiej) – była dla dziewcząt okazją do przeżycia ciekawej przygody, zapewniającej dreszczyk emocji. Oprócz opisów poświęconych szkole dokument jest też interesującą relacją z beztroskich i radosnych lat dorastania. Informacje dotyczące życia szkolnego przeplatają się z barwnymi opisami osobistych przeżyć nastoletniej dziewczyny, jaką wówczas była autorka. Dziewczęce lata są pełne humorystycznych anegdotek dotyczących okresu dorastania i nauki, zapisków z życia kulturalnego i towarzyskiego, jakie toczyło się wówczas wokół młodej uczennicy. Wspomnienia zawierają ponadto obrazy samego Kijowa, relacje z urządzanych wycieczek w okolice miasta oraz opisy najważniejszej kwestii, jaką z czasem stała się dla autorki matura. Kończą się wzmianką o zjeździe szkolnym w 1934 r. i śmierci ukochanej Przełożonej kilka lat później.