I jeszcze raz zobaczyć Lwów. Wspomnienia Stanisławy Śmigielskiej

Wspomnienia Stanisławy Śmigielskiej wysłuchane przez uczennice -  Joannę Wieruszewską i Justynę Majorkowską, które oddały głos swojej bohaterce i spisały jej opowieść z zachowaniem narracji pierwszoosobowej. Wspomnienia są spójnym, ciekawym i bogatym w szczegóły przekazem bohaterki, dotyczącym lat jej dzieciństwa i wczesnej młodości, spędzonych we Lwowie. Pomimo, iż opowiedziane z dystansu czasowego, wspomnienia żywo ukazują przedstawiane zdarzenia – są niezwykłą relacją obejmująca z jednej strony faktograficzne detale, z jednoczesnym oddaniem emocji im wówczas towarzyszącym. Bohaterka opisuje m. in. jak z rodzinnej wsi trafiła do Lwowa, gdzie jako 5-letnia dziewczynką rozpoczęła służbę u Tadeusza i Janiny Łaposzyńskich  oraz jaki był wpływ tego wydarzenia na dalsze jej życie. We wspomnieniach bohaterka portretuje przedwojenny Lwów widziany oczami ubogiego, wiejskiego dziecka, swoje obowiązki, emocje związane z pójściem do szkoły, dorastanie. Dokument zawiera także fragmenty dotyczące przeżyć Śmigielskiej z lat wojny (wzmianka odnośnie zbrodni UPA), które przyniosły zesłanie na Sybir i tragicznie przerwały szczęśliwy okres w jej życiu.