Klementyna z Tańskich Hoffmanowa do Krystyna Lacha Szyrmy, 03.04.1833

List jest odpowiedzią na dwa listy Krystyna Szyrmy. Hoffmanowa wyraża ubolewanie, że adresat tęskni za chwilą ponownego spotkania z żoną i córkami. Pisze, że gdyby nie była z mężem, ciężko byłoby jej znieść oddalenie od kraju, rodziny, przyjaciół i „udźwignąć ciężar tylu publicznych i osobistych dolegliwości”. Prosi go, odwołując się do jego wartości, żeby uzbroił się w cierpliwość, potrzebną wszystkim w trudnych czasach i nie dopuszczał do siebie czarnych myśli, które zatrwożyły także przyjaciół. Pisze, żeby nie tracił nadziei na odrodzenie Polski. Zasmuciły ją wiadomości o konfliktach między Polakami na emigracji.

List zawiera informacje o trudnościach Hoffmanowej w pisaniu. Wyraża ona niepewność, czy jest w stanie napisać planowaną historię w sposób, w jaki powinna zostać opowiedziana. Jeszcze nie zaczęła pisać planowanego dzieła, na razie zbiera zbiera materiały do pracy. Hoffmanowa dziękuje adresatowi za pochlebne wspomnienie o niej w Anglii. Twierdzi, że jej talent, którego jednak nie jest pewna, rozkwitał na ojczystej ziemi, a na emigracji stracił swoją moc.

List zawiera dopisek z 7 kwietnia, w którym autorka wspomina, że pomiędzy 3 a 7 kwietnia intensywnie pracowała. Chce, żeby jej dzieło było ważne dla dzieci, dlatego będzie składać się z krótkich części, z których każdy będzie oddzielną opowieścią, a jednocześnie wszystkie stanowić będą całość. Taka forma miałaby być łatwiejsza do zrozumienia i zapamiętania przez dziecko.