publikacje

Wróć do listy

Lata nadziei i pracy

Autorka opisuje swoje losy ze szczególnym uwzględnieniem lat powojennych. W tekście uwidacznia się bezkrytyczny stosunek piszącej do władzy ludowej. Historię rozpoczyna opis dzieciństwa we wsi Olbrachcice – rodzice Władysławy prowadzili niewielkie gospodarstwo, które odziedziczyli po rodzicach jej matki. Mimo tego w domu panował niedostatek. Autorka uczęszczała do szkoły oddalonej o 3 km od jej miejsca zamieszkania i odbywała naukę religii w kościele parafialnym. Nie godząc się z wyzyskiem robotników i biedoty wiejskiej, wstąpiła do młodzieżowej organizacji „Wici”. Na zebraniach czytano Wolnomyśliciela i Chłopską Drogę. Organizowano także zebrania wiejskie, występy artystyczne i dożynki. Wojna zastała autorkę w jej rodzinnej wsi, gdzie m.in. kopała schrony. W czasie okupacji walczyła ona w szeregach Gwardii Ludowej oraz Armii Ludowej. Sporo miejsca poświęca Władysława opisowi wyzwolenia, które na terenie powiatu radomszczańskiego miało miejsce w styczniu 1945 r. Pisze, z jaką radością miejscowa ludność witała Armię Czerwoną (I Front Ukraiński). Po przejściu frontu członkowie Ruchu Oporu zabrali się do budowania struktur władzy ludowej. Zorganizowane w podziemiu Komitety Folwarczne pilnowały, by nie rozkradano majątków obszarniczych, ponieważ miały one zostać przekazane w ręce państwa. 

W lutym 1945 r. Fimowicz opuszcza wraz z mężem (Władysławem) i synem (Markiem) rodzinną wieś i udaje się do Łodzi. Po dwóch tygodniach pobytu w mieście rodzina otrzymuje mieszkanie na ul. Piotrkowskiej. Mąż Władysławy jest pracownikiem Komendy Wojewódzkiej MO. Wkrótce rodzi im się córka – Janina. 1 maja Fimowicz z wielkim entuzjazmem bierze udział w pochodzie, a dwa dni później wstępuje do PPR. Zostaje skierowana na naukę do Centralnej Szkoły Partyjnej w Łodzi, a po jej ukończeniu dostaje przydział do pracy w KW PPR jako sekretarka w Wydziale Rolnym. W zimie bierze udział w Krajowym Zjeździe „Samopomocy Chłopskiej” w Warszawie. Opisuje występienie Gomułki i Mikołajczyka. Wspomina, że został wygwizdany przez zgromadzonych i opuścił salę wraz z delegatami PSL). Autorka opisuje również spotkanie z Bierutem. W 1947 roku Fimowicz zostaje przeniesiona do pracy w Urzędzie Ziemskim, jako samodzielny referent kadr w Wydziale Oświaty Rolniczej. W tym czasie angażuje się w działalność społeczną – zostaje I Sekretarzem organizacji PPR. Autorka opisuje ten okres jako trudny z powodu przeniknięcia w struktury partyjnej ludzi o przeciwnych poglądach. W 1949 r. dostaje propozycje pracy w redakcji Głosu Robotniczego i zaczyna swoją karierę dziennikarską. Fimowicz wspomina trudności, jakie spotykały ją w pracy. Spędziła w niej kolejne lata. W ostatniej części tekstu Władysława opisuje swoją działaność w latach 70. i 80. w ramach ZBoWiD. Krytykuje reformę terytorialną z 1947 r., która dotyczyła zlikwidowania powiatów i utworzenia 49 województw. Skarży się także na ataki ze strony wrogów Polski Ludowej. 

Autor/Autorka: 
Instytucja: 
Miejsce powstania: 
s.l.
Opis fizyczny: 
26 k. ; 30 cm
Postać: 
luźne kartki
Technika zapisu: 
maszynopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1984
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
1580/101
Tytuł kolekcji: 
Zbiór wspomnień na konkurs CRZZ związany z pracą w 40-leciu PRL (1982-84)
Uwagi: 
W ramach obchodów 40-lecia PRL, Rada Krajowa Związku Zawodowego Pracowników PZPR, wspólnie z Referatem ds. Działaczy Ruchu Robotniczego KC PZPR i Instytutem Ruchu Robotniczego ANS, organizowała wśród pracowników partii oraz emerytów i rencistów (byłych pracowników PZPR) konkurs na wspomnienia związane z ich pracą w 40-leciu ludowej ojczyzny.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Konkurs: 
Główne tematy: 
organizacje młodzieżowe, wspomnienia, lata okupacji, PRL, dziennikarstwo.
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Nośnik informacji: 
papier
Gatunek: 
pamiętnik/wspomnienia