Nauczycielskie wspomnienia i refleksje z lat 1950–1956

Elżbieta Staw-Zielińska w swoich wspomnieniach z lat 1950–1956 opisuje drogę do zawodu nauczycielki i pierwsze powojenne lata pracy zawodowej w szkolnictwie, przede wszystkim z okresu nauczania w Technikum Leśnym w Warcinie. Dokument ukazuje głównie rodzaj i charakter pracy autorki, jej zaangażowanie i liczne pomysły, które z zapałem i sukcesem realizowała. Staw-Zielińska poświęca w tekście wiele miejsca swoim uczniom, którzy są ważnym elementem w jej opowieści. Niewiele dowiadujemy się o innych osobach – choćby z kadry nauczycielskiej – ani o życiu prywatnym autorki. Od czasu do czasu pojawiają się gorzkie refleksje Staw-Zielińskiej dotyczące doznanych w pracy krzywd i represji, które przerodziły się w osobiste dramaty autorki – są one jednak tylko wzmiankowane, stanowią uwagę na marginesie – autorka nie rozwija tego wątku.