Ojczyzna dojrzałego człowieka

Walery, bohater opowiadania, czuje się nieszczęśliwy i wyobcowany w wielkim mieście. Czesto powraca we wspomnieniach do dzieciństwa spędzonego na wsi. Podróż pociągiem staje się dla niego okazją do podsumowania swojego dotychczasowego życia. Jest dumny z ukończenia studiów filozoficznych i otrzymania posady na Górnym Śląsku,dokąd właśnie jedzie. Widok z okien wagonu rozczarowuje Walerego. Zamiast wytwornych, nowoczesnych gmachów widzi szare, brudne fabryczne kominy. Niechęć do okolicy wzbudza także śląska gwara, niezrozumiała dla młodego człowieka, przybyłego z odległego miasta. Posiłki przygotowywane przez gospodynię domu, w którym się zatrzymał, także nie przypadają mu do gustu. Ze zdwojoną siłą wracają wspomnienia czasów, kiedy mieszkał na wsi. W jednej chwili dociera do niego, że minione lata nie powrócą i należy cieszyć się obecną chwilą oraz nowym miejscem zamieszkania.