Relacja Estery Bieżuner
Estera Bieżuner prawdopodobnie mieszkała w Warszawie, a we wrześniu 1939 r. przebywała na kuracji w Otwocku. W 1940 wraz z mężem i dwiema córkami trafiła do warszawskiego getta. Opisała śmierć męża i starszej córki w czasie epidemii tyfusu. Jej młodsza córka zginęła w 1943 r. Autorka podczas powstania uciekła z getta i ukrywała się po tzw. aryjskiej stronie – u swojej przedwojennej gosposi Stanisławy Moniatowskiej.
Miejsce powstania:
Warszawa
Opis fizyczny:
2 k. ; 29,5 cm.
Postać:
kartki w teczkach
Technika zapisu:
maszynopis
Język:
Polski
Miejsce przechowywania:
Dostępność:
dostępny do celów badawczych
Data powstania:
1945
Stan zachowania:
dobry
Sygnatura:
301/468
Tytuł kolekcji:
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi:
Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. Spisała Stefania Beylin.
Słowo kluczowe 1:
Słowo kluczowe 2:
Słowo kluczowe 3:
Główne tematy:
okupacja niemiecka, getto, pomoc Żydom, ukrywanie się po tzw. aryjskiej stronie
Zakres chronologiczny:
Od 1939 do 1944
Nośnik informacji:
papier
nośnik elektroniczny
Gatunek:
relacja