publikacje

Wróć do listy

Relacja Salomei Flaumhaft

Relacja obejmuje wydarzenia z lat 1939-1943.

Autorka rozpoczyna od wspomnienia jeszcze sprzed wojny – opisuje dom rodzinny. Ojciec jej, był kolejarzem, więc wszyscy mieszkali w domu należącym do kolei. Po wybuchu wojny z domu rodzinnego, wraz z czternastoletnią córką, została przeniesiona na ulicę Floriańską w Krakowie. Wspomina, że wówczas, w 1941 roku, wiele osób żydowskich starało się przedostać do Związku Radzieckiego. Wspomina ona, że znała osoby, które zajmowały się pomocom osobom, które chciały się znaleźć po drugiej stronie granicy.

Autorka wspomina, że pewnego razu poznała z tymi szmuglerami jedną kobietę, która dostała się do niewoli w okolicach Lublina. Kobieta ta, wskazała na Autorkę, jako na osobę związaną z jej ucieczką. Została ona aresztowana i spędziła trzy miesiące w więzieniu. Z braku dowodów jednak, sprawę przeciwko niej umorzono.

W 1941 roku, kiedy wypuszczono ją z aresztu, podjęła decyzję, że z córką przeprowadzą się do Wieliczki. W tak zwanym międzyczasie, Autorka pisze, zupełnie bez emocji, że umarła jej matka i dlatego przeprowadzają się we dwie. Trafiły pod opiekę szwagra byłej gospodyni i w ten sposób udało im się przetrwać pierwszą akcję likwidacyjną w Wieliczce.

W dalszej części Autorka opisuje tułaczkę swoją i córki po okolicznych lasach, ucieczkę pociągiem do Krakowa, spanie tam w domach noclegowych w strasznych warunkach. Udało jej się wówczas nawiązać kontakt z rodziną, która przebywała w getcie. Krewni namawiali ją, by wraz z córką przeniosły się do dzielnicy za murami by wszyscy mogli żyć razem. Flaumhaft jednak boi się zaryzykować, a w kilka dni później odbywa się akcja likwidacyjna w getcie krakowskim. Autorka w strachu o swoją córkę postanawia ulokować ją u znajomych Polaków. W wyniku donosu sąsiedzkiego, w kwietniu 1943 roku córka zostaje przez dwóch szmalcowników odprowadzona do gestapo, aresztowana i przewieziona wpierw do getta, a po kilku dniach do Płaszowa. Tam, córka jej zajmowała się kopaniem olbrzymich grobów.

Autorka w międzyczasie uzyskała kennkartę i zaczęła pracować pod zmienioną tożsamością. Udało jej się także nawiązać kontakt z córką. Córkę Autorki jednak wkrótce wywieziono do Skarżyska-Kamiennej gdzie znajdowała się fabryka amunicji. Autorka straciła wówczas kontakt z córką.

Na tym relacja się kończy.

Autor/Autorka: 
Miejsce powstania: 
Kraków
Opis fizyczny: 
10 k. ; 30 cm.
Postać: 
luźne kartki
Technika zapisu: 
maszynopis
rękopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1947
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
301/3266
Tytuł kolekcji: 
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi: 
Spisała Laura Eichhorn. Relacja autoryzowana. Rękopis zawiera podpisy składającej relację i protokolantki. Zawiera również dwie pieczęcie: Żydowskiej Komisji Historycznej i Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego. Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Data dzienna: 
21 cze 1947
Główne tematy: 
"strona aryjska", ucieczka, Zagłada, antysemityzm
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
Od 1939 do 1943
Nośnik informacji: 
papier
mikrofilm
nośnik elektroniczny
Gatunek: 
relacja