Sanok, Warszawa - „papiery aryjskie”
Relacja dotyczy wydarzeń z lat 1939-1945.
Autorka rozpoczyna od informacji o wypędzeniu ludności żydowskiej z Sanoka. Wspomina liczne przypadki grabieży. Mimo to, Autorka ocenia okres do połowy 1941 roku jako „znośny”. Już w czerwcu rozpoczęły się represje. Wspomina ona, że wraz z mężem zdecydowali się oddać pod opiekę znajomej Polki swoje 17-miesięczne dziecko. Sami zaś, gdy udało im się zorganizować „aryjskie dokumenty” uciekli. Autorka wspomina, że do tej ucieczki specjalnie utleniła włosy.
W dalszej części opisuje ukrywanie się w Warszawie. Mąż jej próbuje nawiązać kontakty, by zorganizować lepsze dokumenty dla Autorki, lecz wpada w pułapkę szantażystów.
Relację kończy informacja o tym, że małżeństwo zmuszone zostaje uciekać i szukać schronienia dalej.