publikacje

Wróć do listy

Zapach wiatru

Podzielony na osiem strof wiersz rymowany; wspomnienie Holokaustu Irena Florecka pisze o przedziwnym zapachu wiatru, który przywodzi na myśl wojnę – zapachu palonych włosów i kości. Nazywa wiatr świadkiem masowej zagłady. Przez lata, gdy wiał od strony Majdanka przez cały Lublin, nie było słychać żadnych głosów sprzeciwu. Wiersz kończy zdanie: „pamięci Ofiarom Majdanka słowa te poświęca – Lublinianka”.

Autor/Autorka: 
Miejsce powstania: 
Lublin
Opis fizyczny: 
1 k. ; 30 cm
Postać: 
luźne kartki
Technika zapisu: 
maszynopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1956
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
XIV-5, v. 7
Tytuł kolekcji: 
Opracowania
Uwagi: 
Wiersz przysłany na konkurs wspomnień Muzeum Państwowego na Majdanku.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Główne tematy: 
natura i Zagłada, eksterminacja, ofiary II wojny światowej, obozy koncentracyjne, literackie świadectwo Zagłady
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
Od 1939 do 1945
Nośnik informacji: 
papier
Gatunek: 
teksty literackie