Drugi tom wspomnień Izabelli Krańskiej rozpoczyna się w dniu wyzwolenia zamieszkanej przez nią i rodzinę części miasta przez wojska polsko-sowieckie w styczniu 1945 r. Sytuacja panująca w mieście, bezpośrednio po usunięciu z niego załogi niemieckiej, była niezwykle trudna ze względu na okradanie mieszkań i sklepów przez ludność polską, stosunki pomiędzy volksdeutschami a osobami, które nie podpisały listy narodowościowej, oraz relacje pomiędzy cywilami a żołnierzami.
Ostatni zeszyt dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay obejmuje okres od 25 marca do 15 sierpnia 1934 r. Autorka przebywała wówczas w Warszawie i Łomiankach. Dość często wraca pamięcią do wspomnień, ale stale notuje informacje dotyczące rodziny i sytuacji polityczno-gospodarczej Europy.
Zeszyt dwudziesty dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay obejmuje okres od 31 grudnia 1931 do 1 stycznia 1933 r., wpisy są nieregularne, rzadki. Pierwszy wpis pochodzi z ostatniego dnia roku 1931. Radio za chwilę ogłosi Nowy Rok, autorka właśnie słucha mazura z Halki Stanisława Moniuszki. 5 września 1932 r. diarystka przebywa w Krzemieńcu. Wspomina przodków (ze strony mamy), dziadka Alojzego Głuchowskiego i Joannę Osiecką z Kochanówki. Pisze o miejscowościach Mieziurzyńce i Krzyżówka, z której pochodzili jej przodkowie.
Dziennik obejmuje okres 18 stycznia 1930 - 28 sierpnia 1931 r. Był to dla autorki czas szczególnie szczęśliwy i spokojny. Zapiski powstawały głównie we Włoszech (Rzym, Florencja, Capri, Pompeje), gdzie autorka przebywała razem z córką Zofią, dlatego zapiski można nazwać dziennikiem z podróży. Romualda pisze średnio dwa, trzy razy w miesiącu, ale notatki są dość szczegółowe. Zdarza się jedna przerwa w notowaniu. 7 sierpnia 1931 r. autorka pisze: "Z półtora roku chyba nie wpisałam ani słówka - odzwyczajenie, odkładanie itp.
Zeszyt osiemnasty dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay obejmuje okres 8-13 czerwca 1925 r. Autorka pisze tylko przez dwa dni - 8 i 13 czerwca. Od tygodnia przebywa z wnuczką Elżbietą i jej nianią we wsi Łazy, gdzie wypoczywają. Odwiedzają je członkowie rodziny. Autorka pisze listy do synowej Haliny, przebywającej w Krynicy i do córki Cezarii, przebywającej w Wilnie. Dzieci Cezarii po dwumiesięcznym pobycie w Warszawie na Smolnej, są teraz pod opieką ciotki Zajączkowskiej w Aleksandrowie.
Czternasty zeszyt dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay obejmuje okres od 18 czerwca do 23 października 1922 r. Pierwszy wpis mówi o tym, że dzieci autorki (oprócz Eweliny, która właśnie przyjechała z Sulejówka od Zofii Kirkor-Kiedroniowej, ale wkrótce wyrusza do Grecji) wyjechały każde do innego miasta, do własnej rodziny (Cezaria do Wilna, Świętosław do Niedziałek) lub do pracy (Zofia maluje w Jarosławiu; w pewnym momencie, z powodu choroby córki i zbliżającej się operacji, Romualda będzie zmuszona wyjechać do Jarosławia). Diarystka ma teraz więcej czasu, dlatego więcej pisze.
Trzynasty zeszyt dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay autorka zatytułowała jako „Pamiętnik dla rodziny r. 1921”, zapiski obejmują okres od 6 lutego 1921 do 29 maja 1922 r. Autorka dużo pracowała w tym okresie, dlatego pisała coraz rzadziej, czasami z miesięczną przerwą; w lutym 1921 r. podjęła się diariuszowania zaniechanego w październiku.
Jedenasty zeszyt dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay obejmuje okres od 18 lutego 1919 do 5 stycznia 1920 r. Znajduje się tu wyjątkowo dużo informacji o rodzinie, znajomych i samej Warszawie, gdzie właśnie przebywa rodzina Baudouinów. Większość wiadomości o wydarzeniach wojennych, politycznych autorka zapisuje już nie na podstawie gazet czy pogłosek (jak to miało miejsce w poprzednich dziennikach), ale na podstawie rozmów ze znajomymi i różnego rodzaju spotkań (przemówień, rautów), w których sama uczestniczyła.
Dziewiąty zeszyt dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay. W nawiasie podana jest informacja, że z powodu zakazu przewożenia rękopisów przez finlandzką granicę autorka zostawiła niedokończony dziennik w domu i zaczęła pisać w nowym. Pierwszy wpis pochodzi z 7 czerwca z miejscowości Kangasala w Finlandii. Ostatni – z 16/28 września z Petersburga (daty podawane według kalendarza juliańskiego i gregoriańskiego). Pismo czasami trudno czytelne, co autorka usprawiedliwia tym, że z powodu braku nafty i świec notuje po ciemku.
Czwarty zeszyt dziennika Romualdy Baudouin de Courtenay. Na okładce zapisano datę: „1908. Czerwiec etc. Käärdi” i ołówkiem: „Petersburg. Wyjazd do Paryża”. Pierwszy wpis pochodzi z 13/20 czerwca (daty zapisywane według kalendarza juliańskiego i gregoriańskiego), kiedy to rodzina Baudouinów przebywała na wakacjach w Estonii.