[Już drugi dzień...]

Poza datą dzienną, Autorka rozpoczyna list: "Środa. 12 w południe".

Solska rozpoczyna od wyrażenia swojego smutku, że już drugi dzień nie dostaje od Żuławskiego żadnego listu. Zaznacza, że teraz, kiedy nareszcie ma trochę wolnego czasu dla siebie, może każdego dnia do niego pisać.

W dalszej części list jest bardzo emocjonalny – autorka wspomina, że ciągle myśli o Żuławskim,  bardzo za nim tęskni i chciałaby, żeby spotkali się szybko w Krakowie. Pisze o swoim smutku, o tym, że co chwila wygląda przez okno, licząc na to, że go zobaczy. Wspomina o wizycie Wyspiańskiego u nich w domu.

Solska bardzo emocjonalnie zaznacza swoje emocje: "Nie lubię Cię za to, żeś mi zabrał wszystkie myśli. Że tęsknić muszę cała".