[Nie pisałam wczoraj...]

Brak daty dziennej, Autorka zapisuje jedynie niedziela rano.

List rozpoczyna informacja o ogromnej tęsknocie. Solska pisze, że jest jej głupio, że wciąż pisze jedynie o tym jak tęskni. Wspomina, że czasem sobie wyobraża, że Żuławski jest obok, albo, że kwiaty, które dopiero co dostała są właśnie od niego. Pyta go też w liście, czemu w oczach został jej obraz Żuławskiego, takiego przeraźliwie smutnego.

W dalszej części ma do niego pretensję, że nie pisze tak często, ale po chwili sama zaznacza "może wypoczywasz? - lato, wolno Ci".

List kończy informacją o tym, że następnego dnia napisze list weselszy, a nie tak smutny, jak ten właśnie, który mu wysyła.