Relacja Ireny Herman

Irena Herman opisuje losy Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie w okupowanej Warszawie. Wspomina małżeństwo Pinkusów, którzy znaleźli schronienie u polskiej rodziny. Planowali zdobyć amerykańskie dokumenty i wyjechać, zamiast tego trafili do Treblinki i zginęli. Prawie wszyscy członkowie rodziny Weinsteinów umarli z głodu w getcie, jedynie kobieta, posługująca się dokumentami wystawionymi na nazwisko Drzewiecka, zdołała uciec na „aryjską stronę”, lecz nie przeżyła wojny. Autorka przypomina także losy Mieczysława Reichera z Łodzi. Jego żona zmarła na początku okupacji, a on przebywał w łódzkim obozie, a później ukrywał się w Warszawie (wraz z córką), posługując się dokumentami na nazwisko Sosnowski. W 1944 r. przeprowadził się z Mokotowa w okolice parku Skaryszewskiego i tam najprawdopodobniej zginął (27 kwietnia 1944). Jego córka utrzymywała kontakty z Herman do czasu powstania warszawskiego, a potem ślad po niej zaginął. Autorka przypomina również o właścicielu firmy Pharmedia (nazwisko nieczytelne). Został on aresztowany wskutek donosu Niemca, który pracował u niego przed II wojną światową. Po zwolnieniu ukrywał się na Mokotowie pod nazwiskiem Beldzikowski. Herman nie miała od niego żadnych wieści od sierpnia 1944 r.