Ścibor-Rylska, Maria

Córka zamożnych ziemian, urodzona w 1887 r. w rodzinnej wsi Rusałówka. Młodość spędziła w Rusałówce oraz Warszawie, gdzie uczyła się pod okiem guwernantek. Po nagłej śmierci siostry, wyjechała wraz z rodzicami najpierw do Wenecji, a następnie do Monako, gdzie dokończyła swoją edukację w szkole klasztornej w Condamine. Po powrocie do kraju zaręczyła się i ostatecznie wyszła za Oskara Ścibor-Rylskiego, z którym doczekała się czwórki dzieci. Okres I wojny światowej oraz wybuch rewolucji bolszewickiej w Rosji zastał ją na Ukrainie, gdzie mieszkała i starała się pracować wraz z mężem i dziećmi do 1919 r. W 1919 r. przedostała się do Polski, osiadając pod Lublinem, gdzie jej mąż otrzymał pracę. Po śmierci męża przeniosła się do Warszawy, gdzie zastał ją wybuch II wojny światowej. W stolicy przebywała do kapitulacji powstania warszawskiego, w którym walczyło jej dwoje dzieci – Danuta oraz Zbigniew. Po zakończeniu wojny wraz z synem przeniosła się do Poznania, gdzie mieszkała do końca życia.