Poezja obozowa: wiersze Zofii Karpińskiej
Zbiór wierszy poetki Zofii Karpińskiej, powstały w czasie II wojny światowej. W utworach autorka skupia się na doświadczeniu więziennnym i obozowym, wpisując je w szerszą perspektywę odniesień kulturowych. Istotnym elementem, powtarzającym się w tej poezji, są liryczne portrety współwięźniarek. W Tryptyku pojawiają się trzy postacie kobiece: Marta – zamiast zajmować się dzieckiem i mężem – chce walczyć, stawiać opór i buntuje się, włącza się w działalność polityczną i zaniedbuje życie rodzinne; Sylwia – marksistka, od zawsze była buntowniczką, opowiadała stłoczonym w jej pokoju gościom o rewolucji i zmianach dziejowych, kapitulacji po obronie Westerplatte i że po zdobyciu Europy przez Hitlera jedyną nadzieją zostaje ZSRR; Antola wiodła spokojne, wiejskie życie, po wybuchu wojny straciła brata a niedługo po tym matka podzieliła jego los. Wiersz Kwarantanna, napisany na Pawiaku w 1942 r., zawiera porównanie perspektywy kobiecego podmiotu lirycznego do spojrzenia żony Lota. Pobyt swój w więzieniu autorka opisuje jako najsmutniejszą w życiu jesień, liryk kończy się odniesieniem do zbliżającej się kolejnej bezsennej nocy. Utwory W pierwszą rocznicę aresztowania (Velten 1943) i Widzenie dają świadectwo więźniarki przebywającej w obozach koncentracyjnych. Pierwszy z nich odnosi się do tęsknoty za kochaną osobą po aresztowaniu i miłości podzielonej przez mury. Drugi natomiast to intymny zapis spotkania męskiego podmiotu lirycznego ze zantropomorfizowaną śmiercią o twarzy gestapowca – gestapowiec głaszcze psa, a później tą samą dłonią wymierza policzek. Pojawia się tu również scena sennego widzenia z Hitlerem w stroju księcia Walii. Kolejny utwór w zbiorze, Odwiedziny (Velten 1944), rozpoczyna opis widoku przedwojennego domku, wiejskiej sielanki. Pod koniec wiersza jest już jasne, że to tylko podróż w wyobraźni, do własnego, lecz obecnie opuszczonego domu. Podobnie w wierszu Fabryka śpi. Ballada podmiot liryczny ucieka w wyobraźni do życia na wolności, z wykorzystaniem onirycznego sztafażu – Karpińska opisuje, że dziewczynom śnią się spotkania z chłopakami.