dzienniki

Wróć do listy

Kończyna, Paulina [dziennik]

Cztery tomy dziennika osobistego Pauliny Kończyny, w pierwszych latach diariuszowania prowadzone regularnie, pod koniec lat 40. coraz rzadziej, głównie z okazji podróży. Dzienniki Kończyny dają wgląd w życie codzienne polskiej rodziny na zesłaniu w Wielkim Ustiugu i Mitawie, rzucają światło zwłaszcza na kondycję kobiety w takich okolicznościach: prowadzącej życie towarzyskie, gospodarstwo domowe; na jej macierzyństwo na zesłaniu, także na utratę dziecka i konieczność pozostawienia go z dala od rodzinnych stron. Dziennik Kończyny stanowi część większej całości, którą można uznać za polski fenomen diarystyczny – dzienników pisanych przez członków i członkinie dwóch rodzin (Białłozorów i Romerów/Römerów) w kilku kolejnych pokoleniach od XIX do drugiej połowy XX w.

Autorka/autor: 
Chronologia: 
Od 1841 do 1862
Główne tematy: 
diarystyka kobieca, diarystyka męska, podróżopisarstwo, życie codzienne rodziny ziemiańskiej, polskie ziemiaństwo, codzienność na zesłaniu, macierzyństwo, poród na zesłaniu, śmierć dziecka, pogrzeb dziecka, sprawy codzienne, obowiązki domowe, prowadzenie gospodarstwa, kary cielesne wobec dzieci, miłość wobec dziecka