Komitet Obrony Robotników
Polska organizacja polityczna (antykomunistyczna) niosąca pomoc osobom poszkodowanym w wyniku wydarzeń Czerwca 1976 oraz sprzeciwiająca się represjom stosowanym na obywatelach polskich przez rząd PRL. Ugrupowanie, powołane do życia przez Antoniego Macierewicza, Piotra Naimskiego i Wojciecha Onyszkiewicza, rozpoczęło swoją działalność w imię pomocy uczestnikom protestów w Radomiu, Ursusie i innych lokalizacjach (było to wsparcie głównie prawne, finansowe i medyczne). Do postulatów grupy dołączyli się również Jan Olszewski, Jan Józef Lipski oraz Jerzy Andrzejewski, z czasem również – Leszek Kołakowski, Adam Michnik i wielu innych. Zgromadzenie wydawało pod cenzurą „Komunikat KOR” oraz „Biuletyn Informacyjny KSS KOR”, na łamach których domagało się ujawnienia szczegółowego obrazu prześladowań politycznych ze strony rządu PRL oraz amnestii interowanych więźniów politycznych. Wkrótce sami członkowie KOR-u zaczęli być nękani przez polski rząd komunistyczny, na co zareagowali licznymi protestami oraz głodówką w maju 1977 r. (brali w niej udział m.in. Barbara Toruńczyk, Henryk Wujec i Stanisław Barańczak). 29 września 1977 grupa przekształciła się w w Komitet Samoobrony Społecznej „KOR”.