Konopacka Janina. Życiorys (z uwzględnieniem działalności od 1939 r.)
Janina Pronaszko z d. Michalska urodziła się w 1914 r. w majątku Ostrówek, pow. Słonim. Ukończyła szkołę średnią 8-klasową oraz średnią ogrodniczą i kursy Czerwonego Krzyża. We wrześniu 1939 r., z karta mobilizacyjną PCK, poszukiwała oddziału w celu rozpoczęcia pracy. W nocy 4 lub 5 września dostała rozkaz opuszczenia Warszawy. Pod Łukowem ponownie wezwana do stolicy, dotarła do miasta dzień przed wkroczeniem Niemców.
Od wiosny 1940 r. pracowała w konspiracji w SZP, w charakterze łączniczki. Udostępniała lokal, przechowywała i przenosiła papiery, sprawdzała adresy. Stopniowo zakres jej obowiązków się rozszerzał: większa ilość lokali, organizowanie zebrań, przechowywanie ludzi. Od czerwca 1942 r., od aresztowania „Lolity”, przejęła całkowicie łączność przy „Erazmie” [Stanisław Tatar]. Łączność, lokale, kasa - zajmowała się tym aż do Powstania. W końcu maja 1944 r., na rozkaz szefa sztabu (Grzegorza), podjęła gen. „Kobra” [Leopolda Okulickiego], by przy nim pełnić te same obowiązki.
W czasie Powstania pełniła służbę przy gen. „Kobra”, będąc jego jedyną łącznością ze światem zewnętrznym. Byli komórką ściśle tajną, przeznaczoną do dalszej akcji.
Po Powstaniu wyszła z ludnością cywilną razem z gen. Okulickim do Pruszkowa. Następnie uciekli z transportu w Kielcach. Po trzech dniach na rozkaz generała wróciła do Warszawy, aby nawiązać łączność i zebrać nowy sztab. W czasie służby przy „Niedźwiadku” miała łączność i kasę KG. W tym czasie była dwukrotnie aresztowana, z czego raz uwięziona i wywieziona na roboty (w Polsce). Za każdym razem potrafiła wyjść z opresji bez żadnych negatywnych skutków.
Po aresztowaniu gen. Okulickiego, przejęła te same funkcje przy płk. Rzepeckim aż do momentu jego aresztowania. Potem udała się do Sławbora, celem ostrzeżenia i zdania relacji. Ścigana listami gończymi, w sierpniu 1946 r. wyjechała na Zachód.
Życiorys został potwierdzony przez inż. B. Kwiatkowskiego.
Do życiorysu dołączone jest Zaświadczenie Weryfikacyjne wydane przez Sztab Główny Głównej Komisji Weryfikacyjnej AK, z d. 29.04.1949 r.