Truda, bohaterka opowiadania, przygotowuje się do ochchodów Świąt Wielkanocnych, które ma zamiar spędzić u swojej ciotki. Żałuję, że tegoroczna Wielkanoc będzie inna od poprzednich z powodu śmierci jej matki. Uskarża się, że nie ma zbyt wielu przyjaciół w szkole z powodu posępnego nastroju, jaki towrzyszy jej od dłuższego czasu. W drodze ze szkoły spotyka ojca, który rozwiewa jej plany wyjazdu na święta do rodziny. Dowiaduje się, że ciotka jest chora na odrę. Podczas drzemki ojca wymyka się na dwór, gdzie bawi się jej kolega Gustek.

W pierwszej części zachowanego fragmentu Wspomnień (dotyczącej lat 1867–1881) autorka wraca pamięcią do dzieciństwa i wczesnej młodości spędzonych w majątkach dzierżawionych przez ojca. Opisuje represje popowstaniowe, które dotknęły jej rodzinę. Z dumą pisze o swoich pierwszych lekturach i domowej bibliotece ojca. Z sympatią wspomina Zofię Dobrowolską, która przybyła do ich domu jako nauczycielka, by pozostać w nim jako lubiana przez dzieci macocha. Opisuje pobieranie nauk na nielegalnych pensjach polskich i ponowny ślub ojca po śmierci pierwszej macochy.