Cecylia Działyńska relacjonuje wydarzenia, które rozegrały się tuż przed wybuchem powstania listopadowego i w pierwszych dniach jego trwania. Wpisy nie są regularne. Narracja rozpoczyna się przywołaniem wydarzeń z 17 listopada 1830 r., a kończy przyjęciem funkcji dyktatora powstania przez generała Józefa Chłopickiego 5 grudnia. Zamieszczane relacje dzienne różnią się długością, w zależności od wagi wydarzeń rozgrywających się w danym dniu.

Wychowywana w patriotycznym domu autorka wspomnień od dziecka inspirowała się losami i działalnością Klaudyny z Działyńskich Potockiej, Emilii Plater, Emilii Szczanieckiej, autorytetem był również dziadek, uczestnik powstania styczniowego. Początek wspomnień dotyczy wybuchu I wojny światowej, w której brał udział ojciec Klary, muzykolog. 26 sierpnia 1939 roku autorka otrzymuje kartę mobilizacyjną do punktu sanitarnego (m.in. do szpitala w Wildze, następnie do szpitala na ul. Polnej w Poznaniu) wystawioną przez Pogotowie Harcerskie.

Zbiór materiałów rękopiśmiennych zawierający projekty, statuty oraz sprawozdania różnych instytucji charytatywnych, których organizatorką lub współorganizatorką była Celestyna Działyńska. Najważniejsze z tych instytucji to: Towarzystwo Dobroczynności, Instytut Panien w Poznaniu i Zakład Uwięzionych w Kościanie.

Zbiór korespondencji dotyczy działalności oświatowej Celestyny Gryzeldy Działyńskiej. Zawiera listy do niej zarówno od organizacji (np. redakcji „Sztandaru Polskiego” i „Strażnicy Polskiej”), jak i od osób fizycznych (np. Karola Forstera, Tomasza Rymarkiewicza, Marii Wilczyńskiej czy Witolda Zamoyskiego). Obok korespondencji w zbiorze znajdują się także druki, w tym oferty książek przeznaczonych dla ludu.