Wspomnienia pedagoga z pracy w latach 1946 do dziś

Stefania Stipal we wspomnieniach opisała swoją aktywność zawodową i pracę w harcerstwie, koncentrując się przede wszystkim na latach powojennych spędzonych w Sopocie, gdzie osiadła na stałe w 1946 r. Krótkie wzmianki dotyczą jednak również okresu wojennego, przedwojennego oraz rocznego pobytu w Przemyślu przed przeprowadzką na Wybrzeże. Autorka opisała ścieżkę swojego rozwoju zawodowego jako pedagożki: miejsca pracy, pełnione funkcje i stanowiska oraz liczne działania poświęcone harcerstwu (inicjatywy i działalność na rzecz rozwoju ruchu – kursy, szkolenia itp.). Przed wojną uczyła matematyki i fizyki w Stanisławowie i we Lwowie, gdzie była Komendantką Lwowskiej Chorągwi Harcerek. Podczas okupacji organizowała tajne nauczanie we Lwowie. Po przybyciu do Przemyśla w 1945 r. pracowała jako dyrektorka I Żeńskiego Gimnazjum i Liceum. Po przeprowadzce do Sopotu wykładała fizykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku oraz liceach, pracowała też w Wojewódzkim Ośrodku Doskonalenia Kadr; jednocześnie angażowała się w działalność w harcerstwie. W tym okresie była kilkakrotnie przesłuchiwana przez Urząd Bezpieczeństwa. W 1953 r. została zwolniona z pracy w WSP za publiczną deklarację wiary. Została wtedy nauczycielką fizyki w liceum w Gdańsku-Oliwie. Stipal wspomniała też swoich współpracowników, m.in. osoby działające w harcerstwie, AK czy tajnych kompletach.